Over gebeden en heilswensen - deel 1

Het bidden in onze cultuur is zo goed als verdwenen sinds pakweg een eeuw. In vroegere tijden bad men in de kerk, of thuis, soms dagelijks in tijden van nood of rampen maar ook voor en na het eten, voor het naar bed gaan. Men bad en sprak tot God, verzocht Hem om hulp of inzicht of leiding of dankte God voor alle overvloed die hem of haar was toegekomen. In andere culturen lijken de gebeden vaak hierop, er wordt een Godheid erkent en men richt zich hiertoe met gebeden van dank, van verzoek tot hulp of advies of gezondheid. Vaak wordt er een handeling aan gekoppeld, het aansteken van een kaars bijvoorbeeld of het vouwen van de handen. Het gebed zoals dat voor het christendom gedaan werd,

daar weten we helaas weinig vanaf. Er is een oud Nederlands woord dat in de buurt komt van het bidden wat 'beiden' heet, wat zoiets betekent als "dringend verzoeken/afdwingen" en wat iets weg heeft van het Duitse woord 'bitte'. in het sjamanisme, vanuit mijn traditie van Spirit of Wolf, waarvan de wortel Siberisch is - zie ik zeer veel overeenkomsten met de Europese manier van sjamanisme. Dat onderwerp is nog voor later, of om in stukjes hier in de blog te zetten, maar het doen van gebeden is daarin een bekend fenomeen wat ik me zo kan voorstellen dat hier ook gedaan werd in soortgelijke vorm. De traditie van Spirit of Wolf is niet of weinig beïnvloed door andere religies en heeft daarom de natuurgeesten en de natuur an sich, als absolute uitgangspunt. Er zijn geen verlichtingsideeën in opgenomen en er zijn geen sterke contrasten in 'goed' en 'kwaad' of 'orde' en 'chaos', maar een erkenning van de duale natuur en hierin diens weg zien te vinden. Om in harmonie te leven en ieder een goede gezondheid en leven te geven in harmonie met de natuur en de geesten zou je zo ongeveer als doel kunnen invullen voor de traditioneel shamanka. Het doen van gebeden, door de shamanka of door de bevolking zelf, die de geesten erkent en respecteert - is een standaard gegeven in ook de traditionele samenleving. Hoe moeten we opnieuw leren 'bidden' of spreken en tot wie? Wie kan ons horen? Wie luistert naar ons in de andere wereld en kan ons misschien helpen?

Hier hebben jullie een voorbeeld van een gebed, of een heilswens, voor algemeen gebruik en voor het wensen van voorspoed aan alle mensen. Je richt je aan Moeder Aarde en Vader Hemel en alle andere goedgezinde geesten die bereid zijn te luisteren, zoals de voorouders. Aan het einde van de heilswens (het wensen van heil/gezondheid/voorspoed/goeds) kun je specifiek de namen opnoemen van mensen die je kent van je familie bijvoorbeeld, die het moeilijk hebben. Hierna zal ik meerdere gebeden delen op dit blog, zodat je inspiratie hebt om op een sjamanistische/animistische manier te bidden tot de geesten, te praten tegen hen over wat je dwars zit, waar je tegenaan loopt, en daarna is het een kwestie van luisteren, maar daarover later meer. Sjamanistisch bidden doe je in een klein ritueel. Je steekt een kaars aan (vuur is de opening tussen de werelden van ons en de geesten), steekt wat wierook aan (als dankoffer voor de geesten voor het aanhoren van jouw verhaal) en vaak luiden we een bel aan het begin om zo de gewijde ruimte te markeren en om de ruimte van eventueel ongewenste energie te ontdoen (denk ook aan het klokkenluiden tijdens de Heilige Nachten = om het kwade en zware te verdrijven). Nu heb je een kleine gewijde ruimte gemaakt, een ruimte die zich afscheidt van de 'normale' wereld, waarin mens en ziel elkaar kunnen ontmoeten en zien. Als je dit eenmaal gedaan hebt ga je rustig zitten, ergens waar je niet gestoord wordt en doe je een aanroep, dat kan er zoiets uit zien als dit: "Moeder Aarde ik roep u aan,

Hemelse Vader, hoor mij.

Alle Grote voorouders achter mij,

Alle grote voorouders voor mij, ik vraag om uw aandacht,

Alle welwillende geesten van de boven-, midden- en onderwereld,

word wakker en hoor mij"

Daarna kun je zingen of erbij drummen of ratelen bij je heilswens, en kun je zoiets zeggen als: "Aan jullie, kinderen der mensen, de mensheid

Moge al jullie paden zo wit zijn als melk,

zo licht als de rook van de gewijde boom,

en zo zacht als smeltende boter.

Laat ons allen welvaart en welzijn ervaren,

in de geest en in de vorm, op alle gebieden,

Laat de kinderen gezond zijn, veilig kunnen spelen,

en de volwassenen de liefde verspreiden,

Mogen wij, kinderen van Moeder Aarde en Vader Hemel,

genoeg te eten hebben en elkaar altijd met respect behandelen.

Laat onze families vreedzaam

en verdraagzaam met elkaar omgaan en laat gezondheid,

kracht en liefde onze levens begeleiden,

laat ons onze onderlinge verbondenheid iedere dag herinneren

en ons al dat leeft respecteren

Laat ons dankbaar zijn voor wat we hebben

in blijdschap om de kleine dingen des levens." Meestal herhalen we dit gebed driemaal, waarbij we proberen het uit ons hart te laten komen en gebruiken we soms verschillende verwoordingen of zinnen waarin we mensheid al het goede toewensen. Formuleer je gebed wel altijd op een positieve wijze, dus we zeggen niet 'moge de mensheid vrij zijn van pijn', hoe lief het ook is om zoiets te wensen, het woord pijn komt er in voor. Woorden hebben kracht en dus spreken we enkel de woorden uit van de zaken die we willen om te voorkomen dat het zaken aantrekt die we niet willen. Na dit algemeen gebed kun je iets zeggen als: "Als laatste wil ik speciale aandacht vragen voor XX en XX en XX, XX wens ik vrede en rust XX wens ik met name een goede fysieke gezondheid XX ik wens hem toe dat hij de overgang naar de andere wereld in alle vrede kan maken ik vraag u, wijze geesten, om uw oog op hen te laten vallen die het moeilijk hebben" Gebeden zijn spontaan en vanuit het hart. Een gebed is geen toverspreuk, het is geen bezwering die zorgt dat je aan het roeren bent in andermans web. Het sjamanisme werkt samen met de geesten, dus verzoeken aan de geesten die het overzicht hebben op het lot en het levensweb (innernet) is altijd goed. De geesten zien zo ook; 'he kijk, deze persoon is geliefd. Er wordt voor hem of haar gebeden. Interessant...' Het is het attenderen op, verzoeken om, vragen en praten om zo de aandacht van de geesten even specifiek naar bepaalde zaken te trekken. Dit doen we uiteraard in alle respect en nooit in welke zin dan ook zijn we dwingend. Wanneer men vaak en gedisciplineerd bidt voor anderen of specifiek voor zijn of haar cliënten of familieleden, zien de geesten de moeite die er gedaan wordt en de toewijding. Het getuigt van liefde, hoe belangrijk je het vindt om de ander zich beter te zien voelen, het prioriteit te geven om er elke dag aandacht aan te schenken. Dit kan de geesten onder de indruk maken. Vandaar dat we vaak een gebedscyclus doen, drie, zes of negen dagen bidden voor een bepaald doel of thema is iets mooi om aan te gaan, voor jezelf of samen met anderen. Er komen meerdere blogposts over dit onderwerp, maar voor nu ronden we af met hoe het ritueel te beïndigen. Meestal laat ik de bel nogmaals luiden, dit keer om mezelf weer terug op aarde te krijgen, ik brand nog wat extra kruiden als offer voor de geesten, een bedankje om te luisteren naar me en roep een gevoel van dankbaarheid op in mijn hart voor alles wat ik heb. Voor de leiding van de geesten, voor hun luisterend oor, en dat gevoel draag ik op aan hen. Ook kan je kort iets zeggen ter dankzegging, zoiets als: "HemelVader, Moeder Aarde,

Ik dank jullie

Ik dank jullie voor de kracht en alle zegeningen die jullie op ons pad brengen. Ik dank jullie voor alle ervaringen die ik heb gehad in het verleden, het heden en allen nog zullen komen.

Ik dank u voor de hulp in de vorm van inspiratie, verbinding en intuïtie

Laat mij en alle mensen u en uw liefde herkennen in alles op aarde, in de natuur, in alle werelden en al dat leeft.

Zo gezegd, ik dank u!"